Yeni şeyler öğrenmek, yeniliklere adapte olmak ne zordur. Ama başkasını öğrenemediği için yada alışamadığı için eleştirmek çok kolaydır.Çocukları-mızla ilgili de bazen karamsarlık yaşarız. Yok okula alışamayacaklar, derslere alışamayacaklar, arkadaşlarına alışamayacaklar....Onlar herşeye ayak uydurabilirler aslında. Onlara güvenerek beklemeyi bir bilsek. Herşeyin dersten ve okuldan ibaret olmadığını anlasak. Çocukluğun geri gelmediğini kendimizden bildiğimiz halde, çocukluklarını yaşamalarına engeller koymasak. Hayat onlar ve bizler için ne güzel olurdu. Koşulsuz sevebilsek. Onlara bunu hissettirsek. Kucaklasak, öpsek yine yine sarılsak sevgimizi kulağına fısıldasak.

       Sevgi bence dile gelmeli. Dilsiz ve âma olmamalı. Sevgiyle kalın....