Bu gün içim bir buruk.Çağla'cımı Bodrum' a yolcu ettim. Üç senedir ayrılıklara alışkın olmama rağmen
bu ayrılık beni biraz fazla etkiledi. On beş gün bizimleydi.Ama hiç anlamadan su gibi aktı zaman.
Kendisi giderken çok sevinçliydi.Ona hiç bir şey hissettirmedim.Sevincini yaşasın istedim.
Benimki anne kalbi alışır yine dedim.
Staj yapacağı için merak ve sevinçle gitti. Rabbim her şeyi gönlüne göre versin.
Üç ay uzaklarda olacaksın.Sağ salim vardığını telefonda öğrendiğimde yüreğime biraz su serpildi.
Sabah uyandığımda ev üstüme üstüme geldi.Evde durmak istemedim.Doğru Bağ Evin de aldım
soluğu.Oysa bu gün evde olmam gerekiyordu. Ama bu gün yanlızlık bana göre değil.
Neyse daha fazla yazamayacağım.
Hep geçici ayrılıklar olsun hayatımızda.Döneceğini ve mutlu olduğunu bildiğimiz canlarımız............