İnadına Yaşam Savaşı

Bazı yaşamlar vardır.Yaşadığı ortama inat der.Toprağa ,koşullara inat orada yaşam 

mücadelesi verir.İklime bile kafa tutar.Yok olmayı düşünmeden. 

Yeterki tutunabileceği küçük bir toprak parçası bulsun.

Onu hiç bırakmayasıya sarılır da sarılır.Bir damla su ve az güneş yeter yaşaması için.

Öyle fazla bir şey istemez.Azla mutluluğu öğrenmiştir.

Bazı yaşamlarda vardır tam tersi.

Ona özel ayrılmış bir yeri vardır.Herşey onu yaşatmak için ayarlanmıştır.

Çapası yapılır, suyu zamanın da verilir.Güneş desen onun istediği kadar on da kalır.

Etrafında onu seven gözünün içine bakan insanlar vardır.Ama nafile

O bunların farkında bile değildir.Ne yazık.Kendine verilen değeri bilmemek.

Hep bir mutsuzluk.Acaba toprağını mı sevmedi?

Suyumu fazla geldi?Gübremi istiyor?

Derken çevresindekileri de mutsuzluğuna ortak ederler.

Ne verirsen ver hep daha çoğunu ister ,mutsuzluğunu yaymaya devam eder.

Hiç çevrenizde buna dikkat ettiniz mi?

Bu gün bu inadına yaşamlardan bir kaç örnek.

Ayrık otlarının arasında yaşam mücadelesi veren ebegümeci o kadar yer bulup güneşi

gördüğüne dua eder gibi bir hali var.

Kırık bir küpün içinde taş gibi toprak, sadece yağmur suyuyla beslenmeye çalışarak,
zor bir yaşam.

Baharın ilk sıcaklığıyla kendini toparlayıp çiçek açmayı bile başarmış.Hercai Menekşem...

Bunların yeri kazıldı.Tek tek Özenle dikildi.Sulandı.Çiçek açmaları için gözlerinin içine bakılıyor.Ama..

Poyraza açık bir duvarın dibinde.Kışın bütün ayazlarına dayanıp.Baharın sıcaklığıyla hayata yeniden 

merhaba diyen Ortancam.Sarmaşıktan nefes alamamasına rağmen gülen yüzünü bize gösterdi..

Gül kaktüsüme ne demeli..Gelen gidenin yavrularını kırması onu kanadı kırık kuşa çevirsede,

o yaşama bir şekilde tutunuyor.Yeni yavrularını kıranlara inat büyütüyor...

Ya bu badem ağacı. Çanakkale poyrazına açık bir tepede.Hiç bir korunağı yok.Ne lodos ne poyraz vız

geliyor ona.İşyerimin arkasındaki kıraç yamaçta.Toprak deseniz toprak değil.Ayazın bini bin para.

O her zorluğa kafa tutarak yine çiçek açtı.Çağlalar görünmeye başladı.

İnadına yaşam savaşını bu senede badem kazandı.

Bu da başka bir yaşamla savaşıp galip olan çiçeğim.

Depo merdiveninin dibinde beton ve taşın arasına uçan bir tohum oradaki çatlaktan Toprağı bulup

tutunmuş ve çiçek açtı.Herşeye inat yaşama tutundu.Tutunamayanlara ibret gibi..

Bu armut ağacınıda size güzel bir günaydın demesi için fotoğrafladım.Karayolunun kenarında

Güzelliğinden habersiz.Geçen yolcuları selamlıyordu. Aynı masum bir gelin gibi.Dayanamadım.Durdum ve fotoğrafladım.

Hayata hep tutunabilmeniz dileğiyle...

Bayırda ki kır çiçekleri gibi güne hep gülümseyerek bakın, sevgiyle kalın....