7 Ağustos 2012 Salı

İçim acıyor a Dostlar...


Bağ evinin önündeki yol çalışması geldi  9 senelik akça ağacı hiç acımadan yıktı geçti.
Dün akşam son kez vedalaştım onunla.Çayımı içerken onu seyrettim. Gölgesinde  üç dört aracı barındırıyordu.
Yangından bile kurtulabilmişti.Bedeninde hala kapatamadığı yaraları görünüyordu.
Ama yol genişletme çalışmalarını atlatamadı.


  
Sabah mesaiyle birlikte gürültü toz ve içimi sızlatan o an geldi çattı.
Bir yeşile daha kıyıldı.


 Ağacım bir anda yerle yeksan oldu.

Kepçenin üzerinde son yolculuğuna uğurlandı.Daha kurban olacak 3 ağacım daha var.
Ne acı. Orman yangınından kurtulan bir çam ve sonradan dikilen iki top akasya ağacı sıranın onlara gelmesini bekliyor.İçim acıyor a Dostlar.içim acıyor. Yolun dibimizden geçmesine mi yanayım,ağaçların
 katledilmesine mi?  Yoksa İşyerimin zarar görmeden kurtulacağına mı sevinsem? Oto Parkın yok olmasına mı üzülsem?

Bu gün karma karışıkım. Allah beterinden sakınsın....